आंब्याच्या फांद्यांवर फुले उमलती,
सुगंध दरवळे वाऱ्याबरोबर फिरती,
आंबा देई ऋतूला नवा सुवास,

कोवळ्या कळ्यांत हिरवळ दाटे,
आंबट गोडीने मन हरपते,
बालकांच्या ओठांवर उमटतो हर्ष,

सोनरी उन्हात आंबे पिकती,
रसगंधाने झाडे भारती,
धान्यापरी तोही अन्नाचा आधार,

शेतकरी श्रमाने त्याला वाढवी,
मजुरीच्या हातांनी त्याला सजवी,
घराघरात पिके गोडीचा सण,

कैरीच्या फोडीत चटपटीत चव,
लोणच्यांत मिळे घरगुती ठाव,
आंबा कधी होई गोड द्राक्षांहून,

रसाळ आंब्याचा पन्हा थंडावा देई,
कळसात दडलेली गोडी खुली,
निसर्गाचीच तो अस्सल भेट,

उन्हाळ्याचा राजा आंबा म्हणती,
त्याच्या चवीवर पाखरं गाती,
रसिकांच्या मनात उमटते गान,

आंबा म्हणजे परंपरेचा साज,
तोच जीवनाचा स्वादिष्ट सुखद अनुभव,
आंब्यातूनच उमटतो भारताचा गोड सुवास.