खिडकीतून उजळते पडदे, ज्ञानाचे नवे विश्व उघडे,
आभासी शिक्षण मार्गाने, घराघरांत प्रकाश फुलडे,
संगणकाच्या पडद्यावर उमटते, ज्ञानाची सुवर्ण तळवे,

गुरू दूर बसले तरी, शब्द त्यांचे अंतरी पोहोचती,
शिष्यांच्या नजरेतून झरे, जिज्ञासेची लाट उसळती,
अंतर असूनही जोडते, विचारांची अखंड नाती,

चित्रफितींतून उमटते विज्ञान, गणित, भूगोलाचे सूर,
इतिहास सांगतो जिवंत कथा, शब्दांची लय भरपूर,
त्या प्रत्येक क्षणात भासते, शिक्षणाचे नवे स्वरूप सुगंधूर,

न वर्ग तरीही शिस्तीची जाणीव खोल,
घरातच निर्माण झाला, विद्येचा मंदिर सौख्यघोल,
त्या पडद्यापुढे बसलेला विद्यार्थी, भविष्याचा तेजमोल,

आई-वडील पाहती अभिमानाने, शिकणारे जग अनावर,
वाऱ्याच्या वेगाने पोहोचते, विद्येची ओळ दूरवर,
ज्ञानाचा प्रवाह थांबवी कोण, जेव्हा इच्छाशक्ती प्रखर,

शोधांवरी उमटते शब्द, “आभासी शिक्षण संस्था”,
“घरबसल्या शिक्षण”, “संगणकीय अभ्यासक्रम” यांची व्याख्या,
त्या शोधांतून उजळते, शिक्षणाची नवी दिशा,

हे शिक्षण म्हणजे जणू, तंत्रज्ञानातील भक्ती,
शब्दांनी बांधलेले मंदिर, ज्ञानाची अखंड शक्ती,
त्या मार्गावर चालणे म्हणजे, उज्वल उद्याची प्रतिकृती.