बर्फवृष्टी उतरते शांतपणे,
आकाशाच्या कुशीत कोमलतेने,
निसर्ग झोपतो शुभ्र स्वप्नाने,

पर्वतांचे शिखर झाकले पांढरे,
वाऱ्यांत घुमते गारवे शहारे,
धुक्यांत मिसळले थेंब उजळे,

वृक्षांवर बसते थंड श्वास,
धरणी घेते शुभ्र वस्त्राभास,
थेंबांत दडतो थंडीतला सुवास,

नदी थांबते आरशासम,
शांततेत फुलतो सौंदर्य रम्य,
थंडीचा गंध देई स्पर्श नम्र,

खिडकीतून पाहते मन हरखून,
ढगांच्या ओघात रंग हरवून,
थेंब झरताना वेळ थांबून,

गायन करतो वारा मंद,
कुठेतरी घंटा देई छंद,
बर्फ वृष्टीचा झंकार गंध,

डोंगरात उजळती दीप उजळ,
गावांत झोपेचा पडदा हलकाच ढळ,
शांततेत निसर्ग झाला निर्मळ,

बर्फवृष्टी म्हणजे सृष्टीचा साज,
शांततेचा, सौंदर्याचा लाज,
निसर्गात दडले निर्मितीचे काज