प्रवाशाला दिशा दाखविते रस्त्याची पाटी,
वळणावर उभी स्थिरतेने चमकते,
मार्ग उजळवी अक्षरांनी सजली,

गावांची नावे झळकती तेजाने,
दूरवरीचा प्रवास जवळ भासतो,
भ्रमंतीला मिळते खात्रीची वाट,

सकाळचे सोनेरी किरण पडता,
पाटीवर प्रकाश पसरून झळकतो,
जणू वाटा उजळवितो सूर्योदय,

पाऊस थेंबांनी शिंपडता थंडावा,
पाटीवर चमकती मोत्यांचे ठिपके,
ताऱ्यांची माळ जणू लहरते नभातून,

रात्रीच्या अंधारात दीपज्योतीने,
रस्त्यावर दिसते अक्षरांची झळाळी,
प्रवाशाचे पाऊल होते निश्चिंत,

गर्दीच्या महामार्गावर गाड्या वेगाने,
पाटीच स्थिरतेने उभी दिशादर्शक,
प्रवाशांच्या मनाला देते आधार,

ओसाड रानातून जाताना एकटी,
हीच सोबती ठरते नि आश्वासक,
मार्गभ्रम टळतो तिच्या तेजाने,

गावोगावी, शहरोगावी, प्रत्येक वाटेवर,
पाटी सांगते पुढचे थांबे स्पष्ट,
प्रवासी होतो खात्रीने मार्गस्थ,

साधीशी लोखंडी चौकट दिसते,
पण जीवनाला दिशा देणारी ठरते,
अनमोल अशी साथ मिळते प्रवासात,

रस्त्याची पाटी म्हणजे प्रवासाची खात्री,
मार्गदर्शनाचा हा सोपा आधार,
जगण्याच्या वाटेवरही तीच प्रेरणा.