पहाटे उजळे लोहमार्ग स्थानक,
प्रकाश झळके रुळांवरी,
प्रवासी थवे उत्साहभरी

हातांवरी सामान गतीने हलवे,
तिकीट खिडकीशी रांग लांबच लांब,
शिट्टीतून उठे रेल्वेचा नाद

धावपळ करी व्यापीलेले रुळ,
गाडीची आस लागे दृष्टीला,
वेगाने धावे लोहमार्गांवर

प्रतीक्षेत राही कुटुंब गोळा,
बालक धरुनी वडिलांचा हात,
आईच्या मनी चिंता तरल

रेल्वेगाडी येता गर्जुनी स्थिर,
डब्यांवरी चढती जनतेचे थवे,
हास्य बोलती चेहऱ्यावर पडे

लोहमार्ग स्थानक धडधडते प्राण,
प्रत्येक प्रवास नवा स्वप्नमय,
दूरच्या गावी नेणारा सोबती

रेल्वे रुळांवरी थरथरे कंप,
शिट्टीचे सूर होई विलक्षण,
गडगडाटी गती मन मोहवी

रोजचे स्थानक रोजचे चेहरे,
प्रवासी येती प्रवासी जाई,
संसारगाथा नित्य गुंफली जाई

लोहमार्ग स्थानक जीवनाचे दालन,
इथे प्रवास अनंत सुरू होई,
इथेच पुन्हा नवा प्रवास उमटे