वारा, निसर्गाच्या मनातला अनोखा संवाद,
डोंगर-दऱ्यांतून वाहणारा मुक्त प्रवाह,
पानांशी खेळता खेळता सांगतो ऋतूंची कथा

शेतात तो आणतो थंडावा,
धान्याच्या गंधात मिसळतो उत्साहाचा सुगंध,
मेघांना हलकेच ढकलून आणतो पावसाचा इशारा

बालकांच्या चेहऱ्यावर त्याचे हसू खुलते,
सागरकिनाऱ्यावरी झुळूक बनून नाचते,
आकाशाच्या कुशीत तो गायतो मृदु गान

त्याच्या हालचालीत आहे जीवनाची लय,
अदृश्य असला तरी देतो प्रत्येकाला स्फूर्ती,
श्वासांतून झंकारतो अस्तित्वाचा मंत्र

फुलांच्या पाकळ्यांना तो हलकेच जागवतो,
पक्ष्यांच्या पंखांना देतो आकाशाचा विश्वास,
पृथ्वीच्या कुशीत फिरवतो चैतन्याचा झरा

उन्हाच्या दाहात देतो विश्रांतीची छाया,
आणि हिवाळ्याच्या थंडीत आणतो सौम्यता,
त्याच्या संगतीत झाडे गातात आनंदाचा राग

वारा, न केवळ प्रवाह, जीवनाचा श्वास,
त्याच्याविना निसर्ग अपूर्ण, जग निष्प्रभ खास,
त्याच्या गतीत दडले आहे सृष्टीचे चिरंतन हास