वैद्यक शास्त्र
जीवनरक्षणाचे हे ज्ञान, अमृताचा तोच प्रवाह,
दुःखशमनाची ही साधना, प्राणांचा दिव्य अभ्यास,
वैद्यक शास्त्र नाव धरे, करुणेचे तेज उजळे
शरीरातील नाडींच्या नादात, चेतनेचे गूढ वसे,
रस, रक्त, मांस, मेद, अस्थि, मज्जा — तत्वांचे स्वर गुंजती,
संतुलनाच्या हाकेतून, आरोग्याचे फूल फुले
औषधींच्या सुवासात भरते, वनवनांचे गीत नवे,
वनस्पतींच्या पर्णांवर, देवत्वाचे स्पर्श उमटे,
रुग्णाच्या श्वासात भासे, वैद्यकाचे मंत्रजागरण
शास्त्र म्हणे — निदान हे ध्यान, उपचार हे यज्ञकर्म,
प्रकृतीचे रहस्य उकलून, प्राणसंवर्धनाचे व्रत जपावे,
मंत्र न नव्हे, विज्ञानाचे तप हे, आरोग्याची साधना ठरावी
स्पर्शातून श्रद्धा फुले, दृष्टीतून विश्वास उमटे,
सेवेतील त्याग फळे, प्रेमातून उपचार जागे,
वैद्यक हे कर्मयोग, प्राणांचे पुनर्जागरण ठरे
मन, शरीर, आत्मा — तिन्हींचे एकत्व शोधणारे हे विज्ञान,
सत्त्व, रज, तम या तत्त्वांचा समन्वय करणारे हे ध्यान,
वैद्यक शास्त्र हेच जीवनाचे दैवी सुसंवादस्थान