समाजसेवा हाच मानवतेचा श्वास,
रुग्णालयी उमटतो करुणेचा सुवास,
दयेच्या हातांनी फुलतो जीवनाचा विश्वास,

बालकांच्या डोळ्यांत उजळते शिक्षणाची वात,
ज्ञानात मिसळते प्रयत्नांची गोड झळाळ,
संघर्षातून फुलते उद्याची नवी वाट,

ग्रामीण पाणवठ्यांवर उभे स्वच्छतेचे रूप,
शेतीत पेरली जाते समतेची बीजे,
हातांच्या श्रमांत दडले जगण्याचे सौंदर्य,

डोंगरदऱ्यांत ऐकू येते आरोग्याचे सूर,
शहरात झळकते सहकार्याची छटा,
प्रत्येक हृदयात घडते सेवेची प्रार्थना,

तंत्राच्या जाळ्यात गुंफले सहाय्याचे बंध,
आभासी संवादांतही झळकते प्रेम,
प्रत्येक कृती बनते समाजाची आशा,

समाजसेवा म्हणजे विचारांची नवज्योत,
जिथे कृती बोले श्रद्धेच्या भाषेत,
जिथे मन जोडते मनाशी नि:स्वार्थी,

ना कीर्तीचा मोह, ना प्रसिद्धीचा लोभ,
फक्त जग थोडे उजळावे हा हेतू,
अन माणूस जाणतो आपली जबाबदारी,

या मार्गावर घडते संस्कृतीची उभारणी,
माणुसकीच्या तेजात वाढते राष्ट्राची ओळख,
समाजसेवा म्हणजेच प्रगतीचा खरा अर्थ.