संधिप्रकाशी सागरकिनारा,
लाटांनी खेळवला सोहळा,
चांदण्यांची आरसी पडली

शंखशिंपले वाळूत चमकती,
बालकांचे हसरे खेळ गुंजती,
वाऱ्यांत वाळू नाचत जाई

क्षितिजावर सोनरी रेषा,
सूर्यास्ताची गूढ छटा,
लाटांवर रंग मिसळला

दूरवर होड्यांचे बोल,
मच्छीमारांची गाणी साद घालती,
पंख पसरती पाखरे घरी

सागरकिनारा उधळतो गंध,
मीठाच्या श्वासांची उधळण,
उमलते मनात शांतता

वाळूत उमटती पाऊलखूण,
येणारे जाणारे ठसे सोडती,
स्मृतींची शृंखला विणली

शंखात गुंजती गूढ ध्वनी,
सागराच्या अथांगतेची चाहूल,
बालकांच्या कुतुहलात दडले

नभात दरवळते चंद्रकिरण,
सागराशी खेळता थरथरतो,
लाटांवर झळकतो झगमगाट

संध्याकाळी दीप उजळतो,
दूरवर होडी मार्ग शोधते,
आकाश व सागर भेटती

सागरकिनारा एक अखंड गीत,
लाटांवर उमलते सौंदर्य,
मन गुंफते अथांगतेत