सकाळच्या ताज्या वाऱ्यावर फिरते ती हलकी,
साधेपणाची सखी, श्रमांची चाकी,
सायकल म्हणजे स्वावलंबनाचा स्पर्श,
मानवी कष्टाचा, आनंदाचा गर्विल प्रवास,

गावच्या वाटेवर, शहराच्या गल्लीत,
धुळीच्या रस्त्यावर, हिरव्या पायवाटेतील,
ती फिरते सामर्थ्यवान,
घामाच्या थेंबात फुलते स्वप्नांचे गीत महान,

शाळकरी मुलगा तिच्यावर उडतो पंख घेऊन,
कामगार धावतो उदरनिर्वाहाच्या वेदनेतून,
तर शेतकरी चालवतो आशेच्या भरात,
सायकलच त्याची सखी, रोजच्या भरात,

ना इंधनाची गरज, ना धूर, ना भार,
निसर्गाशी सलोखा तिचा अपार,
ती शिकवते संतुलन, श्रम आणि संयम,
जगण्याची गती आणि आत्मविश्वासाचं धन,

लोखंडाच्या दोन चाकांत गुंफलेले तत्त्वज्ञान,
श्रमाचा सन्मान आणि आत्मनिर्भरतेचं भान,
बालकाच्या बालपणाची ती स्मृती अमोल,
सायकल म्हणजे स्वप्नांच्या वाटेचा खोल बोल,

चालते ती सहज, पण नेते दूर प्रवास,
मनाच्या रस्त्यावर उमटवते नव्या आस,
सायकल म्हणजे निसर्गमित्र साधन पवित्र,
स्वावलंबनाचं प्रतीक, जीवनाचं गीत निखळ सुंदर