हवामानातील बदल दिसतो नभाच्या रंगात,
कधी तांबडा प्रभात, कधी धूसर दुपार,
निसर्गाचा मनोभाव रोज नव्याने उमटतो,

थेंबांची चाहूल येते अन क्षणात हरवते,
गरम वारा थरथरतो गारव्याच्या झुळुकीत,
ढगांचा समूह कधी रुसतो, कधी हसतो,

कधी ऊन्हाची चादर घट्ट पसरते नभात,
कधी गडगडाटी वादळ उठते अन उधळते,
धरणीवरच्या सजीवांना मिळते नवजीवन,

हवामानातील बदल सांगतो पृथ्वीचे स्वरूप,
तीही थकली असेल कदाचित मानवाच्या घाईत,
तिच्या प्रत्येक उसासात असतो अनुभव काळाचा,

झाडांच्या पानात बदलते रंगांची भाषा,
पर्वतांवर उमटते धुक्याची चादर पांढरी,
आकाशात उमटतात विजांचे कुंचले गहिरे,

तरीही बदलात दडलेली असते एक सलगता,
जीवनाच्या चक्राला देणारी नवी गती,
निसर्ग प्रत्येक वेळी नव्याने सजतो,

वाऱ्याच्या गाण्यात बदलांचा ठेका वाजतो,
पावसाच्या थेंबात उमटतो नवा ऋतुगंध,
धरणी सांगते — मी जिवंत आहे