रस्त्याची पाटी — दिशादर्शक ज्ञानाची मूर्ती, स्थिर उभी मार्गाच्या काठावर, निःशब्द पण सतर्क, तिच्या अक्षरांत गुंफलेले प्रवासाचे तत्त्वज्ञान. ती सांगते, “चालत रहा, न थांबता, न भुलता,”

जीवनरक्षणाचे हे ज्ञान, अमृताचा तोच प्रवाह, दुःखशमनाची ही साधना, प्राणांचा दिव्य अभ्यास, वैद्यक शास्त्र नाव धरे, करुणेचे तेज उजळे शरीरातील नाडींच्या नादात, चेतनेचे गूढ वसे, रस, रक्त, मांस, मेद, अस्थि, मज्जा — तत्वांचे स्वर गुंजती, संतुलनाच्या हाकेतून, आरोग्याचे फूल फुले औषधींच्या सुवासात भरते, वनवनांचे गीत नवे, वनस्पतींच्या

सकाळी शरीरशुद्धी साधल्यावर, स्वास्थ्य उमलते, जीवन प्रकाशमान, थंड पाण्याचा स्पर्श, सूर्यकिरणांचा गोड आलिंगन, स्नानातून वाहते थकवा, मनात उगवते नवी चैतन्याची लहर,

अंधारलेल्या संध्याकाळी, झुळझुळ वारा फिरतो हलका, घराच्या कोपऱ्यात बसले, कानांवर पडतो आवाज गळका, नभोवाणी वाहते दूरवरून, जणू क्षितिजातून नवे प्रकाश झळका,

खिडकीतून उजळते पडदे, ज्ञानाचे नवे विश्व उघडे, आभासी शिक्षण मार्गाने, घराघरांत प्रकाश फुलडे, संगणकाच्या पडद्यावर उमटते, ज्ञानाची सुवर्ण तळवे,

स्वच्छता महत्वाची गोष्ट, शरीर असो की परिसर, होई निर्मळ आनंदाचे क्षण, भरे प्रकाशकण उजळे अधिक, सहज सोपी परी बदले वातावरण येई नाविण्य गोष्टीस, उत्साह वाढे अधिक,

प्रवास एक अनुभव, शिकण्याचा अन माहिती घेण्याचा काळ, दोन ठिकाणांमधील असो की कुठल्या कार्यतील देई माहिती गोष्टींची, चांगले असोत की वाईट येई अनुभव, कधी येई अडचणी