पिढ्यानपिढ्या चालत आले,
मूल्यांचे सुवर्ण धागे,
हा वारसा उजळवी जीवन

पूर्वजांच्या कष्टाची फळे,
घामात भिजलेली शिवारं,
त्यात सामावले संस्कारांचे गीत

मातीचा गंध, घराचे ओझे,
मंगल गीतांचे स्वर,
हाच वारसा ठरतो दीपस्तंभ

लोखंडी इच्छाशक्तीचा ठसा,
श्रद्धा अन परिश्रमाची वाट,
माणसाला बांधतो नात्यांनी

कथा-पुराणे, गाथा वीरांची,
गंधी गारवा संतवाणीचा,
हाच ठेवा जीवाला पोषण

जुनी वाड्यांची शिल्पे बोलती,
भिंतींवर कोरलेले स्मरण,
वारसा उभा राहतो शाश्वत

आईची मायाळू संस्कृती,
वडिलांची उभी प्रतिमा परिश्रमाची,
दोन्हींचा संगम वारशात सामावतो

सण-उत्सवांची लय,
वेशभूषेतील अभिमान,
वारसा जपतो आपली ओळख

वाङ्मयाची सुवासिनी गाथा,
काव्यगीतांची अखंड लकेर,
मनाला देई नव्या शक्ती

नवे जग शोधताना आपण,
जुने धागे विसरू नये,
हाच वारसा शिकवितो धडा

मुलांना देणे ही जबाबदारी,
जपणे हा आहे धर्म,
वारसा ठरतो चिरंतन दीप