ग्रंथांचा साज ज्ञानदीप उजळवी,
पानोपानी अक्षरांचे मोती दडले,
वाचनाने जीवनात नवे दालन खुलते

कापटावरी ठेवलेले मूक सहचर,
धुळीतही ते तेज हरवू नयेत,
स्मरणात राहो त्यांच्या ओव्या सुवर्ण

शाईच्या रेघा कथा सांगू लागतात,
इतिहासाच्या पाऊलखुणा उमटतात,
भविष्याचे संकेत त्यातच दिसतात

विद्येच्या मंदिरी ग्रंथ पूज्य ठरतात,
वाचकांच्या नजरेत तेज फुलवतात,
ज्ञानरूपी गंगेचे प्रवाह वाहतात

बालकांच्या हातात नवे जग उभे,
कवितांच्या ओळी गीतासारख्या भासे,
विज्ञानकथांनी बुध्दी तेजाळते

ग्रंथ नसता संस्कृती कोठे उभी,
विचारांचे दरवळ कोठे दरवळती,
मानवतेचे तत्त्वज्ञान कोठे उमलती

वाचनात रमलेली रात्र उजळते,
शब्दांच्या कळसावर मन नाचू लागते,
ग्रंथांच्या सहवासात आत्मा जागतो

ग्रंथांचा साज अमर ठसा उमटवी,
समाजाच्या पाया दृढ करून ठेवतो,
ज्ञानदीप अखंड उजळवी जीवन