पादचारी पूल – सुरक्षितता, शिस्त आणि संस्कृतीचा सेतू
शहराच्या गोंगाटात, गर्दीच्या तुफानी लाटेत,
उभा शांत, स्थिर पादचारी पूल त्या वाटेत,
तोच देई माणसाला सुरक्षित चालण्याची वाट,
जीवनाच्या प्रवाहात जपे शिस्त, माप, थाट
रस्त्यांच्या काठावर धावती वाहने,
गोंधळात हरवती कितीतरी स्वप्ने,
तेव्हा हा पूल जणू आश्रय देणारा हात,
पादचारींचा तो रखवालदार साक्षात
पूलाचा उद्देश मोठा,
सुरक्षितता, शिस्त, आणि माणुसकीचा गोठा,
बालक, वृद्ध, स्त्रिया वा कामगार जन,
सर्वांना देतो तो निर्धास्त पाऊलांचा क्षण
काचांच्या भिंती, लोखंडी बांधणी,
आधुनिक काळाची सुंदर साधणी,
वरून दिसे शहराचा तो दृश्य सोहळा,
वाहनांचा प्रवाह आणि मानवी खेळा
कधी तो साधा, तर कधी कलात्मक भासे,
रात्री दिव्यांच्या झळाळीत तो नटून दिसे,
शहराच्या सौंदर्यात भर घालतो तोच,
पादचारी पूल म्हणजे संस्कृतीचा शोध
म्हणून राखा त्याला स्वच्छ, नीटनेटका,
तोच शहराच्या जीवनाचा आत्मा एकका,
सुरक्षिततेचा स्तंभ,
मानवतेचा संदेश, विकासाचा बंध