शरद ऋतू उतरला नभात, शुभ्र धुक्याच्या मंद कुशीत,
चांदण्यांच्या थेंबांत न्हाले, फुलांचे कोवळे रूप,
वाऱ्याच्या हलक्या झुळुकीत मिसळली, शांततेची ओलसर गंधरेषा

नभाच्या कडेवर उमटले, ढगांचे हलके थवे,
चंद्राच्या ओवाळीत चमकते, पौर्णिमेचे नाजूक तेज,
शेतांवर झळकते सोनसळी पिकांची ओळख नवी

नदीच्या लहरींवर थिरकतो, प्रकाशाचा पारदर्शक नाद,
कमळे उघडतात पाकळ्या, जणू स्वप्नांच्या गाभाऱ्यातील हसरे भाव,
पाण्यात झळकते आकाश, दवकणांच्या आरशात स्थिर

वनांतून दरवळते शरदाच्या गंधाची शपथ निर्मळ,
झाडांच्या पानांवर थांबते, सूर्यकिरणांची सुवर्ण झुळूक,
पाखरांच्या थव्यांत उमटते, परतीच्या प्रवासाची गाणी

हवेच्या ओंजळीत दडले, थंडाव्याचे प्रेमळ स्पर्श,
सकाळच्या धुक्यात हरवते, दिवसाची कोमल झुळूक,
संध्याकाळी नभ रंगते, केशरी स्वप्नांच्या सीमारेषांनी

निसर्गाचा हा क्षण अनमोल, शांततेचा, तेजाचा, भावाचा,
शरद ऋतू चा प्रत्येक दिवस म्हणजे, आत्म्याचा उत्सव सुंदर,
शांततेतही फुलते सौंदर्य भरभरून