विमान नभात उडते, उंच झेप घेते,
धवल पंखांतून तेज झळकते,
ढगांच्या पलिकडे नभ गवसते,

नभात तरंगते स्वप्नांची वाट,
पंख फडकती प्रकाशात,
माणसाच्या ध्यासाची उंच बाब,

झंकार त्याची दूर पसरे,
शहरे, पर्वत, सागर झंके,
वेगाच्या नादात नभ थरथरे,

सूर्योदयाशी पंख बोलती,
क्षितिज गाठुनी नववी दिशा,
नभात झेपे ती साकार इच्छा,

गावकडचा मुलगा पाहे उंच,
मनात त्याच्या स्वप्नांचे नक्षत्र,
नाव घेत झेप घ्यावी नित्य,

आंतरराष्ट्रीय नभात धुंद स्वर,
भू-नभ सेतू जोडणारा दरवळ,
उंची नवी देणारा अभंग झळ,

उद्योग, प्रवास, व्यापार सजीव,
ठरते त्यांचा दीप,
नवे युग आणते त्याच्या विपुल सीप,

नभी झेपावे, उंच व्हावे,
विश्वाशी संवाद साधावा,
मनाचा आकाश विस्तारावा,

“विमान” हा मानवाचा संकल्प तेजोमय,
स्वप्नांच्या वाटेवरी चिरंतन दूत,
प्रगतीच्या नभात झेप घेणारा अमृतसूत.