काचपट्टी वेळ आजचा नवा दिवस मोजतो,
प्रत्येक बोटांत गुंतले प्रकाशाचे जाळे,
डोळ्यांत चमकते अनंत जगाचे रूप,

पहाटेच जागे होताच हातातील चकाकी,
मन धावते संदेशांच्या ओळींवर,
क्षण थांबता थांबता उडून जातो,

पाखरांचे गाणे मंदावते मागे,
अंगणातील सूर्य उभा राहतो एकटा,
चेहऱ्यावर मात्र झळकते यंत्राची छाया,

मित्रासमोरही पडदा अडथळा होतो,
संवाद हरवतो कृत्रिम हास्यांत,
आवाज मूक होतो तेजाच्या ओघात,

पण या काचपट्टी वेळेतही शिकता येते जाण,
ज्ञानाचे दालन उघडे सर्वत्र,
फक्त मोजकी क्षणे वापरली तर धन्य जीवन,

प्रकाश, सावली, व मन यांचे नाते जाण,
स्वतःशी बोलण्याचे क्षण परत मिळव,
तेव्हाच खरे जग पुन्हा दिसेल उजळून.