उंच शिखरांवर उभे ते भव्य, नभाला भिडणारे शांत पर्वत, धीराचा विशाल मूर्तिमंत अवतार धुक्याच्या पटांनी झाकलेले कंगोरे, पक्ष्यांची गाणी गुंजवीत दऱ्यांत,

नियोजनाचे महत्व अपार, जसे चित्रगुप्त रेखाटे जीवनाचे चित्र, जसे कथाकार कथा लिही तसे काहीसे हे पुढील काळाचे चित्र, कसे असावे जीवन? कसे असावे कार्य?

पिढ्यानपिढ्या चालत आले, मूल्यांचे सुवर्ण धागे, हा वारसा उजळवी जीवन पूर्वजांच्या कष्टाची फळे, घामात भिजलेली शिवारं,

वायूच्या अथांग नभांगणी, दृश्यात न दिसणाऱ्या कुशीत, मेघसंचय चे अद्भुत राज्य संगणकातील लेखन, चित्रे, संग्रहित होई ह्या नभीच्या दालनात,

लोखंडी हाडामध्ये स्पंदन दाटते, गिअर फिरते अन स्पर्श उमलते, यंत्रांचे जीवन नवा जीव जणुं चक्रात पेटते श्रमांच्या घामातून ठिणगी उठते, मोटार गुंजारवात गाथा सजते, मानव अन यंत्र नाते गुंफते

मनोबल सर्वात मोठे बळ, ठरवले मनाने तर सर्वकाही शक्य, क्षणात इथे क्षणात तिथे मनास न कोणती सीमा, मनास न कोणी अडवू शके, मन जणू परम तत्वाचा भाग

वाळवंट असीम पसरले वाळूचे जग, सोनरी कणांची अखंड नदी, क्षितिजापर्यंत उजाडलेले दालन तप्त किरणांच्या तडाख्यांत, धरणी दाहक, गरम वाऱ्यांचे बाण उडती

एकाग्रता एक महत्वाची गोष्ट, एकाग्रतेमुळे काम सोपे होते, होई कार्ये सहज वेळ होई संथ, वाढे कामाचा वेग, न येई अधिक ताण चाले सर्व सुरळीत, एकाग्रता जणू एक सिध्दी

वाहतूक दिवे रस्त्याच्या चौकांत उभे, त्रिवर्णी तेजाचे स्तंभ, वाहतुकीचे मार्गदर्शक लाल दिवा थांबवितो, शांततेचा इशारा देतो, गर्दीला थोडा विराम पिवळा दिवा कुजबुजतो, सावधानतेची चाहूल देतो, क्षणभर मनाला सजग करतो

ज्ञानाचे भांडार चोहीकडे, ज्ञान जितके घेईल तितके वाढे, सर्वत्र सर्वच क्षेत्रात उपलब्ध चराचरात ज्ञान, निसर्गात माणसात यंत्रात, अन् ह्या ब्रह्मांडात