हिरव्या वेली अंगणात डुलती, सावलीत उसळी नवेपणाची दाटी, फुलांच्या गंधाने घर दरवळती, भिंतीवर पसरलेल्या कोवळ्या पाती, आकाशाकडे चढणाऱ्या हिरव्या वाटी,

नद्या झुळझुळती वाहती, पाण्याचे महत्त्व गाते, जीवनाची गाणी रचते ढगांचे मन भरले, शेतांवरून ते कोसळले, धान्य सोन्यासारखे झाले डोंगरांतून झरे उतरले, गावोगावी संदेश नेले,

पौर्णिमा रात्री उजळे नभांगण, चंद्रकिरणांनी थवे पसरी, धरतीवर झळाळे रुपेरी आभा सागराचे पाणी चमचमते, लहरींवर चांदणे थिरकते, नभातून उतरते शीतलता

पाऊस कोसळतो नभातून, किती रम्य होई वातावरण, चिंब होई धरणी चिंब होई सृष्टी, पानापानावर दवबिंदु, चमके ऐसे जैसे मोती वारा वाटे सुसाट, वनराई डोले सुखात, मोर फुलवी पिसारा