आकाशयात्रा स्वप्नांचा उत्सव, विमानाच्या पंखात वसे विश्वास, मेघांच्या पलीकडे उमलतो प्रकाश पृथ्वीच्या कुशीतून नभात झेपावतो, मानवाच्या ध्येयाला गगन गवसतो,

बस प्रवासाचा जिवंत सेतू, गावोगावी जोडणारा विश्वासू हात, रस्त्यांवर धावणारा आशेचा सोबती पहाटेच गजराने प्रवास सुरू होई, हातात पावती, डोळ्यात स्वप्न झळकते,

वाहतूक जीवनाचा अखंड प्रवाह आहे गतीमान लहरींनी विश्व झंकारते येथे मानवाच्या श्रमांचे नवे चित्र उभे राहते रस्त्यांवरून गाड्यांचे नृत्य चालते पंखाविना विहरणारे स्वप्न उलगडते वेगाच्या तालात युग नवीन गाते धूर, आवाज, गोंधळ यांचा संग होतो तरीही जीवनाचा उत्सव थांबत नाही गतीमुळे प्रगतीचे दार खुलते सतत रेल्वेचे रथ जणू पृथ्वीचे

ध्येय समोर उजळ दीप, मनात पेटती दृढ आशा, मार्ग सापडे धीर धरुनी, पहाटेचा किरण सांगतो गूज, जिथे चालशील तिथे प्रकाश, विश्वासाने वाढते पाऊल, अडथळे उभे होतील किती,

प्रवास हृदयाला नवे क्षितिज दाखवतो, मार्गावरच्या पाऊलखुणा कथा सांगतो, डोळ्यांसमोर रंगीबेरंगी क्षण उभे राहतात, सकाळच्या प्रकाशात रस्ते सोनेरी भासतात,

विमान नभात झेप घेतसे, सूर्यकिरणांशी खेळ मांडसे, पंखांवरती प्रकाश थिरसे विमान नभाचा वेध घेतसे, मेघांच्या थव्यांतून वाट शोधे, नभाला स्पर्शुनी गूज गाते

बस रस्त्यांवर धावत जाते, गाव-शहरांना जोडून टाकते, प्रवाशांच्या स्वप्नांना साथ मिळते पहाटेच्या प्रकाशात बस सजते, कामगारांच्या पावलांस वेग मिळतो,