वर्षा ऋतू — निसर्गाचा जलमय उत्सव
वर्षा ऋतू, आकाशात दरवळते ढगांचे गीत, धरणीवर उतरते पावसाचे कोवळे नृत्य, थेंबांच्या लयीत नवे जीवन जागे होते, शेतांच्या कपाळावर ओलसर आनंद, मातीच्या सुगंधात भरलेले सुखद बंध, पिकांची माळ जणू निसर्गाची रंगलेली रांगोळी, छपरांवर वाजतात जलमिश्र सुर, तळ्यांत उमटतात वर्तुळे नृत्याच्या तालावर, झाडांच्या फांद्या थरथरतात नवजीवनाच्या गंधाने, डोंगर, दऱ्या, अन
दिवाळी
दिवाळी सण उजळे आनंदात, प्रकाश फुलतो प्रत्येक घरात, सौंदर्य झळके हृदयाच्या दरवळात, फुलबाज्यांच्या सुरात नाद दरवेळ, आकाश फुलते रंगांच्या खेळ,
ध्वनी – आत्म्याची ओळख
पहाटेच्या क्षणी गंधाळे गगन, दवबिंदूत दाटे स्वरांचा नर्तन, शांततेला देई ओंजळ सोनसळी गाण्यांचा ध्वनी पानांवरी झुळूक थरथरे मंद, पक्ष्यांच्या थव्यांत वाजे आनंद,
इंद्रधनुष्य
इंद्रधनुष्य उभे नभाच्या काठावर, सात रंगांची कमान झळकते, ढगांमधून पाणी थेंब झिरपते पावसानंतर नभात उजेड पसरतो, सोनरी किरणांनी चित्र रेखाटते,
फुलपाखराचे रंगीत पंख
फुलपाखराचे रंगीत पंख, फुलांच्या बागेत नाचती लयीत, सुगंधी वाऱ्याशी खेळ करी, पुष्पांवर उतरून घेतले पराग, प्रकृतीचा संदेश उलगडून देई, नवजीवनाची ज्योत उजळवी,
रोगप्रतिकारक शक्ती
रोगप्रतिकारक शक्ती अंतरी दडलेली, शरीराचे कवच तेजाळते, जीवनाचे रक्षण साधते, हवेतील जंतू फिरती चोरून, पाण्यात दडले संकटांचे बीज, मनुष्य मात्र उभा राहतो,
जीवनशैली
जीवनशैली ठरे आरसा, मनातील स्वभाव दाखवे, दिवसाचे चित्र रेखाटसा, उठता पहाटेचा उजेड, आरोग्याशी जुळतो संग, शरीरात भरतो उमेदीचा वेग,
खेळणी
मानवाच्या कल्पकेतेचे मूर्त स्वरूप ही खेळणी, दिसे सामान्य परी असामान्य त्याचे कार्य, शिक्षणाचे सर्वोत्तम साधन न शिकवावे लागे, न सांगावे लागे