कथा म्हणजे भावनांचा प्रवाह, कधी हसरा, कधी ओलसर, कधी नि:शब्द, पण मनात गुंतलेला ठाव, बालपणातून उमलते पहिलं पान तिचं, आईच्या कुशीत सांगितली जाते ऊबदार गोष्ट,

प्रेरणा उमलते अंतःकरणाच्या शांत कोपऱ्यात, जिथे विचारांची पालवी हलकेच हलते, नव्या स्वप्नांच्या किरणांनी मन उजळते, क्षणभर स्थिर झालेल्या प्रवाहाला चालना मिळते, एक स्पर्श, एक शब्द, अन दिशा बदलते, अश्रूंतूनही हसू फुलते त्या ऊर्जेत,

कथा म्हणजे जीवनाचा ओघ, भावनांच्या धाग्यांनी गुंफलेला प्रवास, क्षणांचा, स्मृतींचा, मनोहर सुवास, कधी हास्याने ओथंबलेली, कधी डोळ्यांत धुक्याने भरलेली,

शेती म्हणजे मातीशी जोडलेले जीवन, श्रमाच्या ओघात फुलणारा विश्वासाचा सुगंध, प्रत्येक थेंबात दडले कष्टाचे सोने, उन्हात, वाऱ्यात उभा शेतकरी निर्धाराने,

आशा एक दिशा, जी नेई ध्येयाच्या दिशेने, एक किरण जो उजळे मार्ग जसा पहाटेचे सोनेरी किरण, येताच सरतो अंध:कार, तसेच आशेचे सरते दु:ख येई उत्साह कार्याच्या दिशेने होते मार्गक्रमण, यश भेटण्याच्या संधी वाढतात, आत्मविश्वास दुणावे सहज विजयाचा मार्ग होई सुकर, आनंदाचा परिमळ असे सदैव सोबत, मानवाचा एक उत्तम गुण जो नेई यशपर्यंत, संकटात

समाजसेवा जीवनाचा खरा श्वास, मानवतेतून उमलणारा निर्मळ सुवास, सेवेतीलच दडलेला आनंद खास, गरजूंच्या ओठांवर हास्य खुलवणे, दुःखितांच्या डोळ्यात प्रकाश फुलवणे,

श्रद्धा उजळवी अंतरी, अंधार वितळे मनोमन, दीपमाळ उजळे जीवनात खरी, आशेच्या धाग्यांनी गुंफली, विश्वासाची नाजूक वीण, मनाला मिळे स्थिरता जपली, पाऊल टाकता कठीण वाटे,