नभोवाणी गाते सुरांचा मेळ, हवेतून येतो संदेशांचा खेळ, मनात दरवळते शब्दांचा फुलोरा झेल, सकाळच्या किरणांत पहिला स्वर, वार्तांच्या झंकारात उमटतो घर,

पहाटेच्या उजेडात कथा उमलती, धूसर आठवणींनी मन हलती, शब्दांच्या गाभाऱ्यात भावना फुलती, कथांचा प्रवास काळ ओलांडतो, क्षणांचा मळा सुवास देतो, मनाचा ठाव तोच घेतो,

देव एक गंमतीदार गोष्ट, न दिसे कुठेच, श्रद्धा मात्र अपार कितीतरी रुपे त्याची, स्तुतीसुमने त्यावरी अर्पण करतो प्रत्येकजण, काहींना येई परिचय

पहाटेच्या मंद प्रकाशात, उभी राहते प्रवासिनी बस, शहराच्या श्वासाला देत चालना, चाकांत फिरते लोकांची आशा, पायऱ्यांवर पाऊल टाकता, नवा दिवस उलगडू लागतो,

ग्रंथालय शांत उभे, पुस्तकांच्या कपाटांनी भरलेले, ज्ञानाच्या सागरात डोळे बुडले ओळी ओळी अक्षरे खुलती, पानागणिक विचारांची झळाळी, ग्रंथालयी संस्कृती जागी होई फळ्यांवरील ग्रंथ रांगोळी, इतिहास, कथा, गीते गंधाळी, ज्ञानाच्या सुवासाने मन मोहरते विद्यार्थ्यांच्या पावलांनी गती, नव्या प्रश्नांची जुळती नाती, मूक शांततेत विचार फुलती पुराणांची पाने चमचमताती, ऋषींचे वचन डोळ्यात उतरे, जुनी लिपी आजही बोलती नव्या

यश अपयश न नशिबाचा खेळ, ते श्रमांची कथा अन प्रयत्नांचे पान, जगण्याचा खरा अर्थ शिकवणारी वाट कधी यशाचा झरा डोळ्यांत सांडतो, प्रत्येक पाऊल आनंदाने भारतो,

कथा स्मृतींची सजीव ओळ, शब्दांच्या धाग्यांनी विणलेला बोल, मनाशी उमलणारा भावांचा झरा आईच्या कुशीत लहानगा निजता, ओठांवर गोष्ट गोडशी फुलता, स्वप्नांच्या दारी उलगडे

पडदा सरकता नाटकाचे रूप दिसे, मंचावर जीवनाचे चित्र उजळे, कलाकारांच्या ओठांवर कथा नाचे वेषभूषेने रंग उधळले जाई, संवादांच्या ओळींनी मन हालते, ताल, सूर,

बस प्रवासाचा जिवंत सेतू, गावोगावी जोडणारा विश्वासू हात, रस्त्यांवर धावणारा आशेचा सोबती पहाटेच गजराने प्रवास सुरू होई, हातात पावती, डोळ्यात स्वप्न झळकते,

नभोवाणी स्वर आभाळी दाटे, तरंगांच्या लहरी मन हलविती, अनुभवांच्या गाठी जीवन गुंफते, सकाळी मंगल गाणी दुमदुमती, वार्ता नव्या विचार खुलविती,