कपडे सांगती माणसाची कथा, रंगांच्या ओघात साकारते ओळख नवीन, प्रत्येक धागा विणतो संस्कृतीची छबी, सुती, रेशमी, खादीचे रूप वेगळे, घामात भिजले श्रमांचे तेज चिरंतन,

वस्त्रे कधीकाळी होती शरीर झाकण्याचे साधन, आता झाले प्रचलनाचे कारण, नाना रंगात नाना प्रकारात अनेक कपडे उपलब्ध, शिवण्याची देखील न गरज राहिली,

कपडे सांगती जीवनकथा, पहाटेपासून रात्रीपर्यंत, प्रत्येक क्षणी तेच सोबती, बाल्याच्या लहान झबल्या, आईच्या शिवणीतले धागे, प्रेमाची गाठ त्यात गुंफलेली,

रंगांची ओंजळ उघडते, कापडातून फुले उमलती, कपड्यांवर ऋतुंचे चित्र रंगते पावसाळी निळी झाक, शरदात शुभ्र सौंदर्य फुलते, वसंतात फुलांचे डोह सजती