यंत्रांचे जीवन – नवसृजनाचे तत्त्व
यंत्रांचे जीवन धडधडते नित्य, श्रमाचा साथी, बुद्धीचे नित्य, मानवाच्या हातात निर्माण शक्ती, धातूच्या कुशीत स्पंदन जागे, चक्रांच्या सुरांत जग हलके,
सायकल – निसर्गमित्र
सकाळच्या ताज्या वाऱ्यावर फिरते ती हलकी, साधेपणाची सखी, श्रमांची चाकी, सायकल म्हणजे स्वावलंबनाचा स्पर्श, मानवी कष्टाचा, आनंदाचा गर्विल प्रवास,
कला – तेजोमय प्रवाह
कला सृष्टीच्या श्वासात दडलेले विलक्षण तत्त्व, भावनांच्या लहरींवर तरंगणारे अमर सौंदर्य, मनाच्या गाभाऱ्यातून उमलणारे सृजनाचे पुष्प चित्रकाराच्या तूलिकेत ती वाहते रंगस्वप्नासम, गायकाच्या स्वरात ती उमलते नादब्रह्मरूपे, नर्तकीच्या पावलांत ती थिरकते जीवनाचा ताल धरी अनुभवाचा तेजोमय प्रवाह, ती जिथे थांबते, तिथे निर्माण होते अर्थ, आणि जिथे उमटते, तिथे जन्मते
देवघर
देवघर शांततेचे स्थळ, दीप उजळतो सुवासिक फुलांत, मंत्रगायनाने भरते घराचे अंगण पितळी समईत तेल मंद झळके, उदबत्तीतून सुगंध पसरे, शंखनादाने सकाळ उजाडते
इंद्रधनुष्य
इंद्रधनुष्य उभे नभाच्या काठावर, सात रंगांची कमान झळकते, ढगांमधून पाणी थेंब झिरपते पावसानंतर नभात उजेड पसरतो, सोनरी किरणांनी चित्र रेखाटते,
फुलपाखराचे रंगीत पंख
फुलपाखराचे रंगीत पंख, फुलांच्या बागेत नाचती लयीत, सुगंधी वाऱ्याशी खेळ करी, पुष्पांवर उतरून घेतले पराग, प्रकृतीचा संदेश उलगडून देई, नवजीवनाची ज्योत उजळवी,