उपहारगृह व्यवसाय – मानवी स्नेह अन चवीचा सुगंध
उपहारगृह व्यवसाय म्हणजे चवीचे मंदिर, ताटावर उमलते मेहनतीचे फुल, प्रत्येक घासात सामावले प्रेमाचे तेज, धुरात नाचते मसाल्यांची सजीव छटा, भात, पोळी, आमटी बोलतात आपल्या भाषेत, प्रत्येक पदार्थ सांगतो सर्जनाची कथा, पहाटेपासून उजाडते गजबजलेली जागा, भांडी वाजती, सुवास दरवळतो अंगणभर, थकलेल्या प्रवाशाला मिळे उबदार आसरा, स्वयंपाकघरात स्फुरते समर्पणाची कला, घामाच्या थेंबातून
ग्राहक – अर्थव्यवस्थेचा आत्मा
ग्राहक हा आजचा नवा अधिपती, हातात विचारांची मोजमापे, प्रत्येक नजरेत तुलना सजलेली, दुकानांच्या रांगांत तेज उजळते, सुवास, रंग, किमती बोलतात,
ग्राहक – उद्योगाचा मूळ
ग्राहक ज्यासाठी उद्योग उभे, त्याच्या आवडी निवडवर तयार होती उत्पादने, त्यासाठी चाले अभ्यास त्यासाठी जाहिरात क्षेत्र उभे, चौकाचौकात मोठमोठे फलक,
ग्राहक
ग्राहक बाजाराच्या रांगेत थांबतो, फलकांवर उजळते अक्षरांचे तेज, प्रकाशाच्या झगमगाटात नजरा भिडतात फळांच्या ओंजळीत रंगांची उधळण, ताज्या भाजीचा सुगंध दरवळतो,
उपहारगृह व्यवसाय आणि साज
उपहारगृह सजते रंगीत थाट, ताटात पारंगत जेवण, ग्राहक आनंदाने भरतात, आरक्षण करून येतात ग्राहक, ताज्या जेवणाची प्रतीक्षा करतात, सेवा हसरे दिलास देते,
जाहिरात
जाहिरात एक उद्योग, प्रत्येक उद्योगाचा श्वास, नाना आकार नाना प्रकार, रस्त्यावरील फलक असो की भ्रमणयोजकातील जाहिराती, वा दुसंच मधील जाहिराती कल्पकतेचा प्रांत,