देवघर
देवघर शांततेचे स्थळ, दीप उजळतो सुवासिक फुलांत, मंत्रगायनाने भरते घराचे अंगण पितळी समईत तेल मंद झळके, उदबत्तीतून सुगंध पसरे, शंखनादाने सकाळ उजाडते
नाटकाचे रूप
पडदा सरकता नाटकाचे रूप दिसे, मंचावर जीवनाचे चित्र उजळे, कलाकारांच्या ओठांवर कथा नाचे वेषभूषेने रंग उधळले जाई, संवादांच्या ओळींनी मन हालते, ताल, सूर,
कलेचे विश्व
कलेचे विश्व भलतेच व्यापक, नाना कला, प्रत्येकात वसे कुणास येई चित्तारता उत्तम चित्र, कुणास येई उत्तम गाता, कुणी वाजवे उत्तम वाद्य