भ्रमणयोजक झाला साथी प्रवासाचा अखंड, बोटांच्या स्पर्शात सामावला जगाचा ठाव, क्षणात जोडतो अंतरांचे अंधारमळे, कधी गाणे गुंजते, कधी संदेश झरतो, कधी चित्रांच्या

कथा म्हणजे भावनांचा प्रवाह, कधी हसरा, कधी ओलसर, कधी नि:शब्द, पण मनात गुंतलेला ठाव, बालपणातून उमलते पहिलं पान तिचं, आईच्या कुशीत सांगितली जाते ऊबदार गोष्ट,

कथा म्हणजे जीवनाचा ओघ, भावनांच्या धाग्यांनी गुंफलेला प्रवास, क्षणांचा, स्मृतींचा, मनोहर सुवास, कधी हास्याने ओथंबलेली, कधी डोळ्यांत धुक्याने भरलेली,

वर्षा ऋतू, आकाशात दरवळते ढगांचे गीत, धरणीवर उतरते पावसाचे कोवळे नृत्य, थेंबांच्या लयीत नवे जीवन जागे होते, शेतांच्या कपाळावर ओलसर आनंद, मातीच्या सुगंधात भरलेले सुखद बंध, पिकांची माळ जणू निसर्गाची रंगलेली रांगोळी, छपरांवर वाजतात जलमिश्र सुर, तळ्यांत उमटतात वर्तुळे नृत्याच्या तालावर, झाडांच्या फांद्या थरथरतात नवजीवनाच्या गंधाने, डोंगर, दऱ्या, अन

नदीचे महत्व अमर प्रवाहात गातसे, शेतांमधल्या ओलात झिरपते, मातीच्या कणकणीतून जीवन उगवते, पहाटेच्या किरणांमध्ये ती हसते, निळ्या आकाशात तिचा प्रकाश झळकतो,

धरणी ही जगाचा उगमस्थानी आधार, तिच्या कुशीत फुलते प्रत्येक जीवन, आणि तिच्या सान्निध्यात जागतो नवा प्राण, तीच देते बीजांना अंकुराचा धागा, तीच जपते पाण्याची ओल,

वाहकाचे कार्य तेजस्वी, जगण्याचे आधारमूल, तोच चालवितो संदेशांचा प्रवाह, कर्तव्याचा दीप प्रज्वल, त्याच्या पावलांत दडले असते, वाहक समाजसेवेचे अमूल्य फूल,

मनातील शक्ती जागी झाली, जशी प्रभात किरणे पसरली, संघर्षाच्या धुक्यातून, वाट नवी उघडली, मनोबळाच्या तेजाने, जीवनफुलांची कळी खुलली, धैर्य हा दीप जळत ठेव,

प्रभाती उजाडता जागे बाजाराचा गंध, पदपथ विक्री घेऊन येई जीवनाचा रंग, भाजी, फळे, वस्तूंत दडले श्रमाचे मोल हातगाडीवरी ठेवले ताजेपणाचे दान,

अवनीच्या अंगणी दाटते हिरवेपण, शेतांच्या मळ्यांत फुलते सोन्याचे स्वप्न, पाण्याचे महत्त्व यातच दडलेले खरे धन, डोंगराच्या उंचीवरून धार कोसळे,