भ्रमणयोजक झाला साथी प्रवासाचा अखंड, बोटांच्या स्पर्शात सामावला जगाचा ठाव, क्षणात जोडतो अंतरांचे अंधारमळे, कधी गाणे गुंजते, कधी संदेश झरतो, कधी चित्रांच्या

यंत्र म्हणजे माणसाच्या विचारांचं रूपांतर, हातांची जागा घेतली त्यांनी अचूक हालचालींनी, बुद्धीच्या ठिणगीने जन्म घेतला हा नवा सहकारी, लोहातही त्यांनी प्राण ओतले

मेघसंचय, अदृश्य आकाशात साठलेला खजिना, माहितीचे तुकडे सांभाळणारा अविरत दुवा, भविष्यातील जगाचा सुरक्षित आधार तो ठरला, शब्द, चित्र, विचारांचे थर जतन करणारे मेघ,

प्रभातकाळी उघडते ज्ञानाची नवदिशा, संगणकांच्या प्रकाशात जागते युगनवता, मानवी विचार घेती धातूचे रूप, तंत्रज्ञान सहाय्यक होते सांकेतिक भाषेत उमटते सृजनाची ओळ,

झाडांच पान दिसे साधे, परी त्यात किती वैविध्य असे, कुणाचे खाद्य कुणाचा औषधी वापर, कुणाचे ताट म्हणून उपयोग, अन झाडांसाठी अन्नासाठी कार्य करे

संगणक वर्ग, ज्ञानाचे दीपक, नवे जग फुलते बोटांत, कळफलकावर चालती गाणी, अक्षरांचा वर्षाव पडतो, विचारांचे नवे रंग फुलती, विद्यार्थ्यांची जुळती शृंखला, स्वप्नांची उभारी घेते, संगणक वर्ग शिकवतो उमेद, चित्रे उलगडती पडद्यावर, विदा नाचते आकृत्यांत, जग एकवटते काचपट्टीत, शोधयंत्र उघडते द्वार, नवे ज्ञान दरवळते, प्रत्येक प्रश्नाला उत्तर मिळते, गणित मांडणी उजळवी, भाषा नवे सूर गाते, तंत्रज्ञान फुलते शिकवणीत, शिक्षक