प्रेरणा उमलते अंतःकरणाच्या शांत कोपऱ्यात, जिथे विचारांची पालवी हलकेच हलते, नव्या स्वप्नांच्या किरणांनी मन उजळते, क्षणभर स्थिर झालेल्या प्रवाहाला चालना मिळते, एक स्पर्श, एक शब्द, अन दिशा बदलते, अश्रूंतूनही हसू फुलते त्या ऊर्जेत,

रस्त्याची पाटी उभी धुळीत, स्थिर जणू प्रहरी, दिशांच्या वळणावर ती देई नि:शब्द सल्ला, प्रवासी येती-जातात, ती मात्र तशीच उभी राहते,

प्रयत्न, मनाच्या मातीतील अमोल बियाणं, घामाच्या थेंबांतून अंकुरतं ते तेज, अंधारातही वाट दाखवतं उजेडाचं बीज, चुका होतात, पण न थांबत चाल,

ध्येय समोर उजळ दीप, मनात पेटती दृढ आशा, मार्ग सापडे धीर धरुनी, पहाटेचा किरण सांगतो गूज, जिथे चालशील तिथे प्रकाश, विश्वासाने वाढते पाऊल, अडथळे उभे होतील किती,

प्रवास हृदयाला नवे क्षितिज दाखवतो, मार्गावरच्या पाऊलखुणा कथा सांगतो, डोळ्यांसमोर रंगीबेरंगी क्षण उभे राहतात, सकाळच्या प्रकाशात रस्ते सोनेरी भासतात,