हवामानातील बदल दिसतो नभाच्या रंगात, कधी तांबडा प्रभात, कधी धूसर दुपार, निसर्गाचा मनोभाव रोज नव्याने उमटतो, थेंबांची चाहूल येते अन क्षणात हरवते, गरम वारा थरथरतो गारव्याच्या झुळुकीत, ढगांचा समूह कधी रुसतो, कधी हसतो, कधी ऊन्हाची चादर घट्ट पसरते नभात, कधी गडगडाटी वादळ उठते अन उधळते, धरणीवरच्या सजीवांना मिळते

हत्ती चालतो गर्जन न करता, पावलांखाली धरित्री थरथरे, राजसी तेजे त्याचे मुकुट झळके, तप्त उन्हात वा पावसातही, त्याचा देह दिमाखाने झळाळे, मातीच्या रंगात

हवामानातील बदल उमटला नभाच्या कडांवर, कधी ऊन कोसळे प्रखर, कधी ढगांचे कुजबुज, पानांच्या शिरांवर दाटते गार वाऱ्याचे गीत, सागराच्या लाटांतही जाणवतो अस्थिरतेचा सूर,

वर्षा ऋतू, आकाशात दरवळते ढगांचे गीत, धरणीवर उतरते पावसाचे कोवळे नृत्य, थेंबांच्या लयीत नवे जीवन जागे होते, शेतांच्या कपाळावर ओलसर आनंद, मातीच्या सुगंधात भरलेले सुखद बंध, पिकांची माळ जणू निसर्गाची रंगलेली रांगोळी, छपरांवर वाजतात जलमिश्र सुर, तळ्यांत उमटतात वर्तुळे नृत्याच्या तालावर, झाडांच्या फांद्या थरथरतात नवजीवनाच्या गंधाने, डोंगर, दऱ्या, अन

आकाश दाटले दूरवरी, ढगांनी धरले संगतीवरी, कुठे तरी वाऱ्यांत स्पर्श जिव्हारी, पाऊस झाला सुरू सकाळी पहिला थेंब टिपला मातीत, सुगंध उभा राहिला शेतात,

बर्फवृष्टी उतरते शांतपणे, आकाशाच्या कुशीत कोमलतेने, निसर्ग झोपतो शुभ्र स्वप्नाने, पर्वतांचे शिखर झाकले पांढरे, वाऱ्यांत घुमते गारवे शहारे,

पटांगण शाळेचे हृदय, जिथे घडते शिक्षणाचे नित्य स्पंदन, विद्यार्थ्यांच्या हास्यातून उमटते आनंदधारा, विचार, श्रम, आणि खेळ यांचा संगम सारा,

पहाटेच्या मंद किरणांत, कळ्यांचे उमलणे दिसते शांत, सुगंधाच्या धारेत ओथंबलेले गीत हरित पानांवरी दवबिंदू झळकती, कोवळ्या पाकळ्या अलगद उघडती,

प्राचीन देवळं उभी दगडांत, धुक्याच्या पडद्याआड लपलेली छाया, धार्मिक वारशाची अमर गाथा, कळसावर उमलले शेवाळी थर, नदीकाठची गूंज दगडांत शिरे,

हिरव्या वेली अंगणात डुलती, सावलीत उसळी नवेपणाची दाटी, फुलांच्या गंधाने घर दरवळती, भिंतीवर पसरलेल्या कोवळ्या पाती, आकाशाकडे चढणाऱ्या हिरव्या वाटी,