भ्रमणयोजक झाला साथी प्रवासाचा अखंड, बोटांच्या स्पर्शात सामावला जगाचा ठाव, क्षणात जोडतो अंतरांचे अंधारमळे, कधी गाणे गुंजते, कधी संदेश झरतो, कधी चित्रांच्या

ध्यान म्हणजे अंतर्मनाचा प्रवास, मनाच्या तरंगात शांतीचे ठसे, विचारांच्या किनाऱ्यावर स्थैर्य फुलते, सकाळच्या किरणात जेव्हा बसतो, श्वासांमध्ये एक लय सापडते,

काचपट्टी वेळ आजचा नवा दिवस मोजतो, प्रत्येक बोटांत गुंतले प्रकाशाचे जाळे, डोळ्यांत चमकते अनंत जगाचे रूप, पहाटेच जागे होताच हातातील चकाकी,

वीज चमकली नभात झपाट्याने किरणांचा फवारा डोंगर माथ्यावर आकाशी गडगडाट धरणीत पसरला गावोगावी अंधार हटतो घराघरात दिवे उजळतात वीजकिरणांनी प्रकाश झरतो

प्रवाशाला दिशा दाखविते रस्त्याची पाटी, वळणावर उभी स्थिरतेने चमकते, मार्ग उजळवी अक्षरांनी सजली, गावांची नावे झळकती तेजाने, दूरवरीचा प्रवास जवळ भासतो,

यंत्रमानव लोखंडाचा ठसा, काम करी नेमका अविरत, कारखान्याचा गुंजन नाद, धातूच्या छायेत झळाळे लोखंडी हात वेग दाखवी, चिन्हांच्या रेषा जुळवी, डोळ्यांतून प्रकाश चमकवी,

प्रभात किरणे डोळ्यांत शिरती, मनात उजाडे नवेच विश्व, सकारात्मक विचार उगवे झगमगती, काळोख दुरु सरती दृष्टी, प्रकाश फुलवी अंतरी वस्ती, आशा विणी सोनेरी कुसुमी,