यंत्र म्हणजे माणसाच्या विचारांचं रूपांतर, हातांची जागा घेतली त्यांनी अचूक हालचालींनी, बुद्धीच्या ठिणगीने जन्म घेतला हा नवा सहकारी, लोहातही त्यांनी प्राण ओतले

प्रेरणा उमलते अंतःकरणाच्या शांत कोपऱ्यात, जिथे विचारांची पालवी हलकेच हलते, नव्या स्वप्नांच्या किरणांनी मन उजळते, क्षणभर स्थिर झालेल्या प्रवाहाला चालना मिळते, एक स्पर्श, एक शब्द, अन दिशा बदलते, अश्रूंतूनही हसू फुलते त्या ऊर्जेत,

कथा म्हणजे जीवनाचा ओघ, भावनांच्या धाग्यांनी गुंफलेला प्रवास, क्षणांचा, स्मृतींचा, मनोहर सुवास, कधी हास्याने ओथंबलेली, कधी डोळ्यांत धुक्याने भरलेली,

प्रयत्न, मनाच्या मातीतील अमोल बियाणं, घामाच्या थेंबांतून अंकुरतं ते तेज, अंधारातही वाट दाखवतं उजेडाचं बीज, चुका होतात, पण न थांबत चाल,

वाहक चालतो रस्त्यांवरी, पाठीवर जगाची जबाबदारी भारी, घामात ओथंबले श्रमाचे शौर्य सारी, त्याच्या हातांत काळाची दिशा, पत्रांत मावले नात्यांचे विश्र्वासा,

रस्त्यांवर चालती गाड्या भार घेऊनी, चाकांत गुंजती गीते श्रमांच्या वलयी, मालवाहतूक उभी करते अर्थनीती, गावांतून निघती शेतमालाच्या गाठोड्या, शहरांत पोचती सुवासिक तांदळाच्या पोत्या, या प्रवासातच दडले जीवनाचे धागे, समुद्रकिनारी जहाजे लहरींशी खेळती, दूरच्या देशी मालखजिना वाहून नेताती, संपर्काच्या सेतूने नाती घट्ट होताती, लोहागाड्याच्या रुळांवर गडगडाट निनादी, मालगाड्या घेऊनी वस्तूंची शिदोरी, संपूर्ण

बस प्रवासाचा जिवंत सेतू, गावोगावी जोडणारा विश्वासू हात, रस्त्यांवर धावणारा आशेचा सोबती पहाटेच गजराने प्रवास सुरू होई, हातात पावती, डोळ्यात स्वप्न झळकते,

नवउद्योग म्हणजे स्वप्नांचा नवा प्रवाह, तरुणांच्या ध्येयात उमलतो तेज अपार, नवीन कल्पनांतून फुलते प्रगती खरी, श्रमांत घडते भविष्य नवे, यंत्रांच्या तालावर उमलते,

तंतूंनी विणलेले आकाश, मेघसंचय फुलतो प्रकाशात, माहिती वाहते अखंड, कागदांचे ओझे हलके, संकेतांत गुंफली स्मृती, क्षणात उलगडते लेखनी,