कथा म्हणजे भावनांचा प्रवाह, कधी हसरा, कधी ओलसर, कधी नि:शब्द, पण मनात गुंतलेला ठाव, बालपणातून उमलते पहिलं पान तिचं, आईच्या कुशीत सांगितली जाते ऊबदार गोष्ट,

प्रेरणा उमलते अंतःकरणाच्या शांत कोपऱ्यात, जिथे विचारांची पालवी हलकेच हलते, नव्या स्वप्नांच्या किरणांनी मन उजळते, क्षणभर स्थिर झालेल्या प्रवाहाला चालना मिळते, एक स्पर्श, एक शब्द, अन दिशा बदलते, अश्रूंतूनही हसू फुलते त्या ऊर्जेत,

ध्यान म्हणजे अंतर्मनाचा प्रवास, मनाच्या तरंगात शांतीचे ठसे, विचारांच्या किनाऱ्यावर स्थैर्य फुलते, सकाळच्या किरणात जेव्हा बसतो, श्वासांमध्ये एक लय सापडते,

पहाटेच्या उजेडात कथा उमलती, धूसर आठवणींनी मन हलती, शब्दांच्या गाभाऱ्यात भावना फुलती, कथांचा प्रवास काळ ओलांडतो, क्षणांचा मळा सुवास देतो, मनाचा ठाव तोच घेतो,

पहाटेच्या मंद प्रकाशात, उभी राहते प्रवासिनी बस, शहराच्या श्वासाला देत चालना, चाकांत फिरते लोकांची आशा, पायऱ्यांवर पाऊल टाकता, नवा दिवस उलगडू लागतो,

ग्रंथ उघडता उजळे, अंधारातील मनात दीप, शब्दांच्या ज्वाळा प्रज्वलती, पानोपानी विचार जागे, मूक अक्षरे बोलू लागती, ज्ञानाचा सुवास दरवळती,

शांत सभागृहात ओळीने ठेवले, ज्ञानदीप उजळणारे पुस्तकं चमकले, अक्षरांच्या दीपातून विचार फुलले, पानांवर गुंफले विचारांचे मोती, ग्रंथालयात जपली आहे शिकवणी,

तार्किक विचार उजळवी वाटा, गोंधळलेल्या जगाचा अंधार पळे, शंका मिटवी सत्य उघडे, प्रश्नांची बीजे मनात उगवती, उत्तरांच्या शोधात वाटा खुलती, विवेकाच्या मशाली पेटती, तार्किक नजरेत निसर्ग दिसतो, वार्‍याच्या लहरींतील नियम उलगडे, ताऱ्यांच्या चालतीत गती सापडे, शेतकरी बीज का रुजते,