कथा म्हणजे जीवनाचा ओघ, भावनांच्या धाग्यांनी गुंफलेला प्रवास, क्षणांचा, स्मृतींचा, मनोहर सुवास, कधी हास्याने ओथंबलेली, कधी डोळ्यांत धुक्याने भरलेली,

ध्यान म्हणजे अंतर्मनाचा प्रवास, मनाच्या तरंगात शांतीचे ठसे, विचारांच्या किनाऱ्यावर स्थैर्य फुलते, सकाळच्या किरणात जेव्हा बसतो, श्वासांमध्ये एक लय सापडते,

हत्ती चालतो गर्जन न करता, पावलांखाली धरित्री थरथरे, राजसी तेजे त्याचे मुकुट झळके, तप्त उन्हात वा पावसातही, त्याचा देह दिमाखाने झळाळे, मातीच्या रंगात

बर्फवृष्टी उतरते शांतपणे, आकाशाच्या कुशीत कोमलतेने, निसर्ग झोपतो शुभ्र स्वप्नाने, पर्वतांचे शिखर झाकले पांढरे, वाऱ्यांत घुमते गारवे शहारे,

पौर्णिमा रात्री उजळे नभांगण, चंद्रकिरणांनी थवे पसरी, धरतीवर झळाळे रुपेरी आभा सागराचे पाणी चमचमते, लहरींवर चांदणे थिरकते, नभातून उतरते शीतलता