आकाश दाटले दूरवरी, ढगांनी धरले संगतीवरी, कुठे तरी वाऱ्यांत स्पर्श जिव्हारी, पाऊस झाला सुरू सकाळी पहिला थेंब टिपला मातीत, सुगंध उभा राहिला शेतात,

शेती म्हणजे मातीशी जोडलेले जीवन, श्रमाच्या ओघात फुलणारा विश्वासाचा सुगंध, प्रत्येक थेंबात दडले कष्टाचे सोने, उन्हात, वाऱ्यात उभा शेतकरी निर्धाराने,

शेती माळ रानावर सकाळ उजळते, ओल्या मातीचा गंध दाटतो, धान्याच्या पिकांत सुवर्ण लहरते नांगराच्या ओळींत रेखाटलेले वलय, बैलांच्या टापांनी ताल घुमतो,

नद्या झुळझुळती वाहती, पाण्याचे महत्त्व गाते, जीवनाची गाणी रचते ढगांचे मन भरले, शेतांवरून ते कोसळले, धान्य सोन्यासारखे झाले डोंगरांतून झरे उतरले, गावोगावी संदेश नेले,