वादळे येती जीवनपथावर अचानक,
डोळ्यांत थेंब तर हृदयात विजेचा आघात,
सहनशक्ती उभी राही अन मन दृढक,

झाडाची मुळे धरुनी जमिनीत थांबे,
वादळ कोसळे तरी शाखा डोलवे,
सहनशक्तीच्या जोरावर वृक्ष जगावे,

तापलेल्या उन्हात रस्ते तळपत राहती,
पावलांत वेदना तरी गती न थांबती,
सहनशक्तीनेच दिशा पुढे उलगडती,

पर्वतांशी भिडणाऱ्या लाटा न थकती,
पराजयाच्या सावल्या मागे सरकती,
सहनशक्तीनेच विजयाची वाट खुलती,

आईचे धैर्य जगाला पावन करीतसे,
दुःखाच्या सावलीतही प्रेम उमलवी असे,
सहनशक्तीतूनच जीवन फुलते खरे,

कारागिरांच्या हातात घडते सौंदर्य,
सहनशक्तीने शिल्प पावते अमरत्व,
प्रत्येक घावातून उमलते तेजस्व,

सहनशक्तीचा दीप मनात उजळला,
अंधाराच्या छायेतही मार्ग खुला झाला,
प्रकाशाच्या शोधात धैर्य फुलून आला,

लढता लढता जीवन सुंदर घडते,
सहनशक्तीने प्रत्येक पाऊल पुढे सरते,
याच शक्तीतून विश्व उजळून निघते.