अवनीच्या अंगणी दाटते हिरवेपण,
शेतांच्या मळ्यांत फुलते सोन्याचे स्वप्न,
पाण्याचे महत्त्व यातच दडलेले खरे धन,

डोंगराच्या उंचीवरून धार कोसळे,
नद्यांच्या प्रवाहात जीवन वाहते,
पाणी हेच प्रत्येक थेंबात प्राण देई,

बालकाच्या डोळ्यात उत्साहीपणा,
फुलांच्या कळ्यांत खुलते रंगांचे मन,
पाणीच सृष्टीला देत राहते नवजीवन,

गावोगावी पसरते विहिरींची ओढ,
तळ्याच्या काठांवर दाटते शांत बोध,
पाण्यावाचून जगणे अर्धवट अपूर्ण,

शेतकरी थकलेला जेव्हा नभाकडे पाहतो,
मेघ दाटून आले की तो पुन्हा हसतो,
पाणीच त्याच्या श्रमांना देते यशाचे दान,

शहरातील लोकांना नळातून मिळते गंगा,
थेंबथेंब जपताना वाढते जबाबदारीचा रंगा,
महत्त्व शिकवते शिस्त व संयम,

दर्याच्या अथांग लाटांवर जीवन खेळते,
पावसाच्या सरांनी धरती सजते,
पाणी म्हणजे सृष्टीचे अखंड गीत,

नद्या, सरोवर, समुद्र, धरणांचे भांडार,
प्रत्येकाचे जीवन पाण्याशी बांधले अखंड जडार,
पाण्याचे महत्त्व म्हणजे सुखाचा साठा,

अवनीच्या प्रत्येक जीवाला हवे हेच दान,
पाणी म्हणजे जीवन, समृद्धीचा प्राण,
थेंबांत दडलेले असते भविष्याचे गाण.