पहाटे उजळे लोहमार्ग स्थानक, प्रकाश झळके रुळांवरी, प्रवासी थवे उत्साहभरी हातांवरी सामान गतीने हलवे, तिकीट खिडकीशी रांग लांबच लांब, शिट्टीतून उठे रेल्वेचा नाद

पादचारी पूल उभा राहिला, गर्दीच्या रस्त्यांवर झळाळला, जाणाऱ्यांचा श्वास निवळला, खाली रथांची धावपळती, वरती वाट पादचाऱ्यांची, सुरक्षिततेची शृंखला दिसती,

प्रभात किरणे डोळ्यांत शिरती, मनात उजाडे नवेच विश्व, सकारात्मक विचार उगवे झगमगती, काळोख दुरु सरती दृष्टी, प्रकाश फुलवी अंतरी वस्ती, आशा विणी सोनेरी कुसुमी,

सायकल चालती रिंगणं गमती, गावोगावी तिच्या वाटा भेटी, बालपणाचा आनंद तीच सखा, पायांनी फिरती पेडलांची ताल, घंटेच्या सुरांत उमटे कमाल,

तार्किक विचार उजळवी वाटा, गोंधळलेल्या जगाचा अंधार पळे, शंका मिटवी सत्य उघडे, प्रश्नांची बीजे मनात उगवती, उत्तरांच्या शोधात वाटा खुलती, विवेकाच्या मशाली पेटती, तार्किक नजरेत निसर्ग दिसतो, वार्‍याच्या लहरींतील नियम उलगडे, ताऱ्यांच्या चालतीत गती सापडे, शेतकरी बीज का रुजते,

रोगप्रतिकारक शक्ती अंतरी दडलेली, शरीराचे कवच तेजाळते, जीवनाचे रक्षण साधते, हवेतील जंतू फिरती चोरून, पाण्यात दडले संकटांचे बीज, मनुष्य मात्र उभा राहतो,

सहनशक्ती ही अंतरीची ताकद, दु:खाच्या लाटाही शांत होतात, मन धैर्याने उभे राहते, उन्हात जळणारी धरती, पावसाची वाट पाहते, सहनशक्तीने बीज रुजते,

कपडे सांगती जीवनकथा, पहाटेपासून रात्रीपर्यंत, प्रत्येक क्षणी तेच सोबती, बाल्याच्या लहान झबल्या, आईच्या शिवणीतले धागे, प्रेमाची गाठ त्यात गुंफलेली,

सूर्याच्या सात रंगांप्रमाणे, वारांचे सात दिवस उजळती, प्रत्येकाचा ठसा वेगळा, सोमवारी आरंभ नवा, उत्साहाने उघडती दारे, कामाच्या ध्यासाचा स्वर, मंगळवार कठोर वाटे,

महाराष्ट्रातील सण उजळती, गावागावांत रंग, घराघरांत दीप पेटती, भक्तीचे स्वर दुमदुमती, निसर्गाच्या लयींमध्ये मिसळते, आनंदाची सरिता