आभासी व्यवहार नवे जग उजळती, विपत्र संदेश नभातून झेपावती, क्षणात जोडती मनांची नाती, अंकीय जाळ्यात गुंफले जग सारे, ज्ञान प्रवाहात वाहती मोती दुर्मिळ,

महापुरुष तेजाचे दीपक, धूसर काळोखात दिशा दाखविती, मानवतेच्या मार्गी प्रकाश पसरती, त्यांचे विचार पर्वतासारखे उंच, त्यांचा त्याग समुद्रासारखा गूढ, त्यांची वाणी वाऱ्यासारखी स्वच्छ, महापुरुषांच्या चरणात स्पंदते शक्ती, त्यांच्या स्मृतीतून उमलते नवे सत्य, त्यांच्या कृपेने बदलते जगाचे रूप, ते न जन्मत घेई योगायोगाने, ते उतरतात सृष्टीत ध्येयपूर्तीसाठी, तेच घडवितात संस्कृतीचे नवे पान, त्यांची

खाणे म्हणजे जीवनाचा अनमोल आधार, अन्नात दडलेले निसर्गाचे दिव्य सार, शरीरात उमलतो आरोग्याचा प्रकाश, धान्याच्या दाण्यात मातीचे वरदान, फळांच्या रसात सूर्याचा गोड

योग म्हणजे आत्म्याचा अनंत श्वास, शरीरात पसरतो शांततेचा सुवास, मनात प्रकटतो एकत्वाचा प्रकाश, प्राणायामाने जीव घेतो उंच भरारी, ध्यानधारणेतून विचार शुद्ध होई,

वाहतूक जीवनाचा अखंड प्रवाह आहे गतीमान लहरींनी विश्व झंकारते येथे मानवाच्या श्रमांचे नवे चित्र उभे राहते रस्त्यांवरून गाड्यांचे नृत्य चालते पंखाविना विहरणारे स्वप्न उलगडते वेगाच्या तालात युग नवीन गाते धूर, आवाज, गोंधळ यांचा संग होतो तरीही जीवनाचा उत्सव थांबत नाही गतीमुळे प्रगतीचे दार खुलते सतत रेल्वेचे रथ जणू पृथ्वीचे

चित्रकला ही जीवनाची भाषा, रेषांत दडले भावांचा साचा, रंगांत फुलते जगण्याचे गान, तूलिका धरुनी स्वप्ने उमलती, चित्रफलकावर छटा सजती,

प्राचीन देवळं उभी दगडांत, धुक्याच्या पडद्याआड लपलेली छाया, धार्मिक वारशाची अमर गाथा, कळसावर उमलले शेवाळी थर, नदीकाठची गूंज दगडांत शिरे,

फुलपाखराचे रंगीत पंख, फुलांच्या बागेत नाचती लयीत, सुगंधी वाऱ्याशी खेळ करी, पुष्पांवर उतरून घेतले पराग, प्रकृतीचा संदेश उलगडून देई, नवजीवनाची ज्योत उजळवी,

ग्रंथालयाचे दार न उघडताही, पुस्तके थेट बोटांशी येती, वाचनाचा गंध नव्याने पसरतो, गावकुसातील विद्यार्थीही, शहराशी जोडलेला भासे, दूर अंतर नाहीसे होते,

काचपट्टी वेळ मन गुंतविती, भ्रमणयोजकाच्या उजेडी नजरा, क्षणोक्षणी नवा पट उलगडतो, सकाळच्या तिरीपात पहिला स्पर्श, बोटांच्या ओंजळी पडदा उजळतो, दिवसाची वाट निघून