काचपट्टी वेळ आजचा नवा दिवस मोजतो, प्रत्येक बोटांत गुंतले प्रकाशाचे जाळे, डोळ्यांत चमकते अनंत जगाचे रूप, पहाटेच जागे होताच हातातील चकाकी,

बांधकाम क्षेत्र, घडविते शहरांचे रूप, दगड माती अन लोखंड गुंफीत जणू स्वरूप, हातांत स्वप्ने, विटांत उमेदीचे तेज, उभारणीचे सूर, वाजती सकाळीच्या गजरात, कामगारांची हालचाल, घामाचे सोनं प्रकाशात, घडते जगणं, आकार घेतो नवा संदेश, उंच मनोरे उभे, दृष्टीच्या सीमेपलीकडे, कष्टांची वीण, शिस्त अन काटेकोर गाठींमध्ये, प्रत्येक मजल्यावर विणलेले आयुष्याचे

नभोवाणी वाजते सकाळच्या दारी, मंद स्वरांत मिसळते चहाच्या वारी, बातम्यांत गुंफलेली जगाची कथा सारी, प्रत्येक आवाजात ओळख जुनी दडलेली, गावोगाव पोचविते गाणी

जीवनशैली म्हणजे चालत्या दिवसांचा सूर, उगवत्या सूर्याशी जुळणारी गती, आणि मावळत्या क्षणांत विसावणारी शांतता, ती सवयींची सर, विचारांचा ओघ, भावनांचा संगम,

प्रेम हे वाऱ्याच्या हलक्या झुळुकीसारखं, स्पर्शाविना सुख देणारं गूढ, आणि अंतरातही जवळ ठेवणारं, कधी पावसाच्या थेंबांत ते सांडतं, कधी चंद्रकिरणांत विसावतं,

इंधन जळते, प्रकाश फुलवते, चाक फिरते, गती निर्माणी, जीवनाच्या प्रवासात शक्ती बनते, अंधारातून वाट उजळे, भट्टीतून धातू जागे, रथ, नौका, विमान तयाचें धावे,

धावपळ म्हणजे काळाशी चाललेली स्पर्धा, प्रत्येक जण धावत असतो आपल्या दिशेचा शोध घेता, कोणी पैशाच्या मागे, कोणी यशाच्या मागे झटतो, तर कोणी सुखाच्या ओंजळीला धरायचा

कपडे सांगती माणसाची कथा, रंगांच्या ओघात साकारते ओळख नवीन, प्रत्येक धागा विणतो संस्कृतीची छबी, सुती, रेशमी, खादीचे रूप वेगळे, घामात भिजले श्रमांचे तेज चिरंतन,

आठवड्याचे वार सजती जीवनाच्या रंगात, प्रत्येक दिवस घेई नवे विचारात, काळाचे चक्र गुंफले श्रमांच्या तालात, सोमवार उगवतो आशेच्या तेजात,

काचपट्टी उजळते पहाटेच्या किरणांत, नभासारखी विस्तीर्ण तिची छटा संत, डोळ्यांत साठते माहितीची अखंड रात्र, बोटांची चाल तिच्यावर न थांबता,