शहराच्या गोंगाटात, गर्दीच्या तुफानी लाटेत, उभा शांत, स्थिर पादचारी पूल त्या वाटेत, तोच देई माणसाला सुरक्षित चालण्याची वाट, जीवनाच्या प्रवाहात जपे शिस्त, माप, थाट

मालवाहतूक प्रगतीचा रथ, व्यापाराची शिरा, विकासाचा पथ, अर्थचक्र फिरते तिच्या गतीने, उद्योग उजळतो मालाच्या प्रवाहाने स्थलमार्गे वाहतूक रस्त्यांवर धावते,

सहनशक्ती मानवाची अमूल्य देण, तिच्यात दडले बळ, संयम, प्रगतीचे क्षण, जीवनाच्या वादळात राही शांत मन, हीच खरी शक्ती यशाचे कारण शारीरिक देई शरीराला सामर्थ्य,

देव एक गंमतीदार गोष्ट, न दिसे कुठेच, श्रद्धा मात्र अपार कितीतरी रुपे त्याची, स्तुतीसुमने त्यावरी अर्पण करतो प्रत्येकजण, काहींना येई परिचय

हे ढग स्वातंत्र्याचे प्रतीक, सदैव सुखात, हवे तेंव्हा हवे ते करतात नाना यांचे रंग, नाना यांची रूप, कधी पांढरे कधी सोनेरी, कधी काळेकुट्ट, नाना यांचे आकार

नदीकाठवरी शांत मंदिर, घंटानिनादे भरते गगनात स्वर, प्रार्थनेत विलीन होते भक्तहृदयी चेतना, धुपकुंडातून उठते सुवासिक धूररेखा, दीपज्योतीत नाचते श्रद्धेची ज्योत,

दृष्टीत उमलते स्वप्नाचे बीज, मनांत पेटते अभिलाषेचे तेज, प्रयत्नांच्या शेतात फुलते यशाचे कमळ ती स्वप्नपूर्ती, अंधार ओलांडून उजेड गाठणे,

शिरांत फिरते जीवनधारा, अंतःकरणातून वहाते नितारा, रक्तदाब तो जीवनाचा आधार, धमन्या फुलती, संकुचित होती, मनाच्या गतीप्रमाणे नाचती,

वाहक प्रवासाचा नि:शब्द सहचर, मार्गाच्या ओघात चालणारा कर्मयोगी, ज्याच्या पावलांत धडकते कर्तव्याची निःशब्द गाथा. तो न वाहतो नुसते वस्तू, तर आशा, संवाद आणि नाते,

कला सृष्टीच्या श्वासात दडलेले विलक्षण तत्त्व, भावनांच्या लहरींवर तरंगणारे अमर सौंदर्य, मनाच्या गाभाऱ्यातून उमलणारे सृजनाचे पुष्प चित्रकाराच्या तूलिकेत ती वाहते रंगस्वप्नासम, गायकाच्या स्वरात ती उमलते नादब्रह्मरूपे, नर्तकीच्या पावलांत ती थिरकते जीवनाचा ताल धरी अनुभवाचा तेजोमय प्रवाह, ती जिथे थांबते, तिथे निर्माण होते अर्थ, आणि जिथे उमटते, तिथे जन्मते